Wyróżnia się łyżwiarstwo szybkie, figurowe oraz hokej na lodzie (do każdego z nich są specjalne łyżwy panczeny, figurówki i hokejówki. Każde czymś się różnią panczeny mają długą płozę, żeby móc rozwijać wieksze prędkości, figurówki mają cieńsze i zakończone z przodu ząbkami ostrze, a hokejówki mają zwykłą krótszą niż panczeny płozę bez ząbków)
Historia łyżwiarstwa
Już w epoce kamienia wymyślono przyrząd do ślizgania się po lodzie. Rzemieniami przywiązywało się do stóp odpowiednio przycięte kości (na przykład koni, łosi, reniferów) i odpychano się od podłoża kijami. W ten sposób ludzie ułatwili sobie komunikację na zamarzniętych terenach. Mozolnie przesuwali się po ubitym śniegu i po lodzie, bo tępy materiał nie pozwalał na szybką jazdę.
W średniowieczu wciąż używano kościanych łyżew. Metalowe płozy umieszczane w drewnianej podstawie są wynalazkiem z XIII wieku. Ostra krawędź i zakręcony do góry nosek pozwalały już na jazdę bez kijów. Taka konstrukcja łyżew tylko nieznacznie zmieniała się przez stulecia. Dopiero w połowie XIX wieku w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie pojawiły się nowe rozwiązania: najpierw łyżwy w całości wykonane z metalu (nadal przywiązywane lub przypinane paskami do obuwia), potem buty z płozami przytwierdzonymi na stałe.
Początek strony
